Wederom geen wind, amper stroming en stilte… Het begin van oktober is stil. De aantallen laten zich niet zien en de vissen staan uit. Vandaag was weer zo’n dag. Bikkelen, volhouden en doorzetten, want je weet dat met één beet je hele dag geweldig kan worden. Ik had het genoegen om te vissen met Jasper. Jasper heeft mijn oude bootje overgenomen en ik had hem beloofd nog eens mee te nemen om wegwijs te worden met fishfinders. Die grote snoeken leken hem wel wat, dus daar gingen we voor.

De trucendoos mocht open

Nou, de trucendoos mocht weer wagenwijd open. Wat was het weer lastig om aanbeten te krijgen. Zelfs de kleinere snoeken hadden er totaal geen zin in. De grote Roach beviel Jasper wel en hij besloot dat hij toch een serieuze poging ging wagen met deze lap kunstaas. Dat juich ik natuurlijk alleen maar toe, want het is een echte grote snoeken magneet. Ik ken weinig tot geen aas wat zó verrekte effectief is op grote snoek.

Na uren zonder tik, voeren we over een ondiep plantenveldje. Ik had voor de grap de LiveScope uit staan terwijl we een stukje aan het trollen waren over de planten. Ik zag een groot signaal zich van de bodem losmaken en direct schoot hij over de Roach heen. Op een visdag krijg je haast altijd een kans en dit was de onze! De vis hing goed en we konden het net onder deze dikke dame schuiven. Wat een vis! Weer zo’n ongelofelijk grote snoek, het lijkt elke sessie gewoon weer te lukken, hoe taai het ook is. Dat is de magie van vissen. Het kan alle kanten op gaan. Met 111 cm was het op 1 cm na nét geen nieuw PR voor Jasper, maar dat mocht de pret niet drukken. Het is meer dan 30 jaar geleden dat hij zo’n grote snoek had gevangen. Mission accomplished.

We visten nog lekker door, ditmaal een stuk relaxter, want de buit was binnen. Ik ving nog een snoekbaarsje op mijn jerkbait en Jasper loste nog een mooie snoekbaars tijdens het verticalen. Wederom een dag met weinig beet, maar met zo’n vis mogen we in onze handjes knijpen! Bedankt Jasper, het was gezellig!