Soms heb je van die dagen…

Soms heb je van die dagen dat je eigenlijk van tevoren al een slecht voorgevoel hebt. Na een periode van zachte temperaturen en hier en daar wat regen, stond er een gidsdag gepland op een warme, zonnige dag met een stevige oostenwind. Maar thuis vang je al helemaal niets en stiekem is het ook wel lekker om nog even te genieten van het warme, zomerse weer.

Vol goede moed gingen Rick, zijn vriendin Lisa en ik het water op zonder een echt plan of doel. Gewoon lekker vissen! Ik was net terug van een drie weken lange pauze en had nog niet echt de kans gehad om zelf te vissen. Gelukkig ken ik de rivier goed, dus dat mocht geen issue zijn. Het was fris in de ochtend en de wind maakte het er niet beter op. We begonnen met shadjes om de stek rustig te benaderen, om vervolgens naar steeds luider kunstaas te wisselen. Het bleef lang stil, te lang eigenlijk en de eerste stek leverde niet eens een aanbeet op. Ik was juist zo hoopvol om ‘s ochtends vroeg goede zaken te doen, want mijn ervaringen met warm en zonnig weer midden op de dag zijn nou niet bepaald goed.

Het bleek een stroeve start te zijn en pas na twee uur vissen, kwam de eerste vis in de boot. Een leuke snoekbaars vergreep zich aan een toch wel forse spinnerbait van Rick.

Veel actie op een nieuwe stek

We voeren een stuk verder stroomafwaarts naar een typische snoekbaars stek. Deze lag redelijk beschut en hier valt altijd wel een visje te vangen. De eerste worp kreeg Rick al een harde tik, maar helaas vergat hij de haak te zetten. Na nog twee gemiste aanbeten, besloot ik ook even een worpje te wagen. Ik vis niet vaak mee, omdat ik het belangrijk vind goed op te letten en echt te zorgen dat mijn gasten aanbeten krijgen, maar nu begon het toch te jeuken. Direct kreeg ik beet en hing er een snoekbaarsje aan de andere kant van de lijn. Helaas bleek dit de laatste beet te zijn en was het tijd te verkassen.

Zo hadden we toch wel wat beten verzameld, maar ze waren beslist niet overtuigend. Het was hard werken in de zon en in de wind. De wind stond precies verkeerd om goed te driften, dus ik had mijn handen vol aan het sturen. We gingen even in de luwte vissen op een stekje waar ik zelden tot nooit vis, maar het zag er veelbelovend uit. Al snel volgde de eerste beet, maar deze werd gemist. Na nog drie of vier andere missers, ving Lisa eindelijk haar vis! Een leuke snoek klapte er voor de boot mooi op. We kregen genoeg actie zo bij elkaar opgeteld, maar de beten waren laf en bleven niet hangen. Vlak voor het einde wist Rick nog een snoekje te vangen, maar verder leverde hun fanatisme niets meer op. Bedankt Rick en Lisa! Het was me een genoegen om jullie mee te hebben en jullie hebben keihard jullie best gedaan om toch die vissen nog over de streep te trekken :).